ความทรงจำเก่าๆๆ

กลับจากทำงานวันนี้รู้สึกเพลียๆ
เดินเข้าห้องมองไปรอบๆ ทำไมห้องมันรกอย่างนี้ก็มะรู้
เศร้าใจจริงๆ ต้องทำการปฏิวัติครั้งใหญ่หลวง
เก็บนั่นเก็บนี่ ตามประสา
รื้ออันนี้ รื้ออันนั้น ก็เริ่มดูเข้าตามาบ้าง
แต่ก็ยังไม่ทั้งหมด
อืม ถุงไรเนี่ย มีแต่กระดาษเต็มไปหมด
แกะๆดู โอ จดหมายเก่าๆ ที่เพื่อนๆ เขียนถึง
ไม่แค่จดหมาย การ์ดต่างๆ คำอวยพร ฯลฯ
รูปสมัยมัธยมต้นยันมัธยมปลาย
ดูไปดูมาก็น่ารักดีแฮะ
คิดแล้วอยากย้อนเวลากลับไปอีก
เป็นช่วงเวลาที่หนุกหนาน มีทั้งสุขทั้งทุกข์ปนกัน
เป็นช่วงเวลาที่อิสระสุดๆ อยากทำไรก็อยากทำ
ไม่เคยโดดรั้วหนีเที่ยว ก็ได้ทำ
ครั้งแรกในชีวิต โดดข้ามรั้วแอบหนีไปดูหนังกะนังโอ๋นังจิปร์
มันส์มากๆ ดีนะสมััยนั้นยังไม่มีกล้องวงจรปิดติดตามรั้วโรงเรียน

.....................

ม.ต้น มีแต่นักเรียนหญิงล้วน ชีวิตก็ไม่ค่อยมีไร ตั้งใจเรียนอย่างเดียว
แต่ก็มีแหวกบ้างตามประสา จะมีแหวกก็เพราะไอ้หน่อยกะไอ้แต้นี่แหละ
แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยนัก เพราะอยู่คนละห้อง เอ.....
แปลกเหมือนกันนะไม่รู้ว่าไปสนิทกันตอนไหนกะไอ้หน่อยไอ้แต้เนี่ย
เราอยู่ห้องสาม ไอ้สองคนนั่นอยู่ห้องหนึ่ง
ออ...นึกออกละ เข้าค่ายดิ
ช่างหนุกถึงใจจริงๆ
ยิ่งตอนมีงานประจำปีด้วยซ้ำร้าย โห
คิดแล้วยังหนุกไม่หาย ทุกคนจะต้องมาตั้งแต่ตีห้า
เพื่อมาวิ่งออกกำลังกาย ระยะทางก็ประมาณ 10 โลเห็นจะได้
วิ่งรอบเชียงรายเลย เหนื่อยแต่ก็หนุกนะ

ความจริงสมัยม.ต้น มีเพื่อนทอมมาขายหนมจีบด้วย
ก็รู้สึกแปลกๆ ดี ไม่มีผู้ชายมาจีบ แต่มีทอมมาจีบ คิคิ
เพราะเป็นโรงเรียนหญิงล้วนก็เข้าใจอยู่บ้าง.....
ก็มีหลายคนนะ ก็จำไม่ได้ละ ว่ามีใครบ้าง
แต่ที่จำได้จนถึงทุกวันนี้ก็ "อั๋น"
เป็นคนที่ตื้อมากๆ
มาหาได้ทุกวัน แล้วแต่ละครั้งที่มาต้องมีของมาให้ตลอด
เราก็ไม่เคยรับเลย นึกแล้วก็ยังสงสารมันไม่หาย

หลังๆ มาเริ่มจะได้คุยกันบ้าง เพราะสงสารมัน
แต่ไม่ได้รับรักมัน เพราะเราไม่อยากมีแฟนเป็นผู้หญิงอะ
เลยบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกันนะ มันก็รับฟังโดยดี
แต่......
มาหาทีไรก็ยังมีของมาให้ตลอด
เราก็เริ่มเก็บสะสมของที่ให้มาจนล้นตู้เลย
ไม่รู้ไรต่อไร ทั้งตุ๊กตา หนังสือ การ์ด ดอกไม้
ทำยังกะผู้ชายจีบผู้หญิงว่างั้นแหละ
ก็ดี ขอบใจนะ ที่มีความรู้สึกดีๆ ให้กัน

แต่.....
ตอนนี้ "อั๋น" แต่งงานแล้ว มีลูกสองคน 5555
เจอมันทีไรยังขำไม่หาย
บ้าได้ใจจริงๆ เลย

ยังมีอีกหลายคนเลย วีรกรรมไม่ต่างกัน
น้องแตซิ
เด็กรุ่นน้อง มาขายหนมจีบอีก
รู้สึกว่าจะเคยทะเลาะกะน้องยุ้ยด้วย
แย่งเรา โห ทำยังกะผู้บ่าวแย่งผู้สาวกันงั้นแหละ ทำไปได้
ไอ้เราดิ อายแทบเอาหัวมุดดินอยู่แล้ว


..................

นึกถึงน้องแอน น้องสาวของเรา คนนี้น่ารักมาก
จะว่าเป็นน้องสุดเลิฟก็ว่าได้ เจอครั้งแรกประทับใจสุดๆ
กว่าจะขอเป็นน้องเป็นพี่กันได้แทบแย่
เพราะน้องเค้าหาว่าเราไปจีบ
ไอ้เราก็บอกว่าไม่ช่ายทอมจะจีบได้ไง
แค่อยากขอเป็นน้องเป็นพี่แค่นั้น น้องแอนมันก็ตกใจกลัวมากๆ
คุยกันเกือบเดือนกว่าจะรู้เรื่อง
เป็นพี่น้องที่รูปร่างหน้าตาคล้ายๆ กัน นิสัยใจคอคล้าย ๆ กัน
ชอบไรเหมือนๆ กัน ความคิดคล้ายๆ กัน
ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ ไปดูหนัง กินข้าว ช็อปกระจาย
ไปนอนที่บ้าน สลับกันไปกันมาบ่อยๆ
น้องแอนยังน่ารักเสมอในสายตาของพี่
เป็นน้องสาวที่ดีตลอดไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ดีใจ ตอนนี้ก็ยังติดต่อกันเรื่อยๆ คิดถึงน้องแอนมากมาย

ขอพักเบรคก่อน ค่อยมาเล่าความหลังใหม่
ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เล่าไม่หมด แต่ก็มะเคยลืมเลย
ความทรงจำที่ดีๆๆ
คิดแล้วอดยิ้มไม่ได้

^^__^^