วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2552

คนที่เธอรัก

มืดมนสักเพียงไหน ยังมีเธอเป็นแสงจันทร์
ส่องให้ฉันมีความหวัง มองเห็นทางที่ดี
หนาวเย็นสักเพียงไหน ยังมีอ้อมกอดเธอคนนี้
เหนื่อยและท้อ ก็จะมี เธออยู่เคียงข้างกัน
วันนั้นถ้าไม่มีเธอ วันนี้คงไม่มีฉัน
อยากบอกความรู้สึกให้เธอรู้
แค่ได้เป็นคนที่เธอรัก ได้เป็นคนที่เธอห่วงใย
แค่นี้ชีวิตของฉันก็โชคดียิ่งกว่าใคร
แค่เป็นคนนี้ที่เธอรัก

เหมือนฉันพบแสงสว่างให้ก้าวเดินมาได้ไกล โฮ…
เธอรู้ใช่ไหม ที่ฉันได้มีวันนี้ ก็เพราะเธอ
รักที่เธอให้ฉัน ฉันอาจเคยมองข้ามไป
เธอคงท้อเหนื่อยใช่ไหมทำให้เธอเสียใจ
ขอโอกาสให้ฉัน ได้คอยกุมมือเธอเอาไว้
ยามเธอท้อในวันนี้ฉันจะเคียงข้างเธอ
วันนั้นถ้าไม่มีเธอ วันนี้คงไม่มีฉัน
อยากบอกความรู้สึกให้เธอรู้
แค่ได้เป็นคนที่เธอรัก ได้เป็นคนที่เธอห่วงใย
แค่นี้ชีวิตของฉันก็โชคดียิ่งกว่าใคร
แค่เป็นคนนี้ที่เธอรัก
เหมือนฉันพบแสงสว่างให้ก้าวเดินมาได้ไกล โฮ…
เธอรู้ใช่ไหม ที่ฉันได้มีวันนี้ ก็เพราะเธอ
แค่ได้เป็นคนที่เธอรัก ได้เป็นคนที่เธอห่วงใย
แค่นี้ชีวิตของฉันก็โชคดียิ่งกว่าใคร
เหมือนฉันพบแสงสว่างให้ก้าวเดินมาได้ไกล โฮ…
เธอรู้ใช่ไหม ที่ฉันได้มีวันนี้ ก็เพราะเธอ

ไม่มีความคิดเห็น: